Manon Kamminga, voldoening met kanttekening na winst cup: 'Heel mooie prijs, maar geen titel'

Als Manon Kamminga (27) terugkijkt op de voorbije winter is dat met tevreden. En een beetje trots, laat ze daarop volgen. ,,Na een paar slechte jaren voor mezelf was ik weer met aan paar marathons begonnen bij mkbasics.nl. Dat bleef gewoon trekken, en is ook supertoegankelijk. Dan kan ik samen met Henk-Jan Meijer een nieuw ploegje opzetten, vind ik het hartstikke leuk en probeer ik er elke zaterdagavond te zijn. Dat was de insteek. Op een leuke manier sport beleven, na zoveel jaren te hebben geworsteld met topsport. Ik had nooit durven dromen dat daar een cup uit zou rollen.''

Natuurlijk wist Kamminga van zichzelf wel dat ze best een marathonnetje kon rijden. Em dat ze niet de slechtste was. ,,Ik ben behendig en snel. Als ik startte, reed ik wel voorin mee. Punt was dat ik er nooit veel reed. En om een cup te winnen moet je stabiel zijn.'' Ze kreeg bij mkbasics een voorproefje. ,,Toen ik daar instapte reed Iris van der Stelt in het oranje. Dan maak je een beetje mee hoe dat is. Iedereen vindt het mooi te rijden in oranje, maar er echt vóór rijden is heel lastig. Het wordt een wedstrijd in een wedstrijd, je rijdt veel minder los, moet bepaalde mensen in de gaten houden, scenario's bewaken.''

Hartstikke mooi

Niet voor niets was Manon Kamminga niet echt happy met haar eerste leiderspak. ,,Toen ik het kreeg, dacht ik echt 'alsjeblieft, dit is niks voor mij, laat een ander dit dragen'.'' Maar dat veranderde naarmate ze het pak langer hield. ,,De ploeg zei toen ook: 'Hallo, dit is wel hartstikke mooi'. Daarna besloten we er als team voor te rijden. Dan gaat er een knop om, en accepteer je op dat moment dat je de koers met een andere insteek ingaat. Niet meer koersen om te winnen, nee, koersen voor dat pak. Dat is een heel andere wedstrijd, maar als de hele ploeg daar achter gaat staan is dat natuurlijk hartstikke leuk.''

En dan is er aan het einde van het seizoen toch voldoening. ,,Zeker. Het is onwijs mooi zo'n prijs op je erelijst te hebben. Hoeveel mensen kunnen dat zeggen? Aan de andere kent ben ik eerlijk. Het is een heel mooie prijs, maar geen titel. Dit is een heel andere prijs, voor de meest constante rijder en dat is dus niet per se voor de beste. Wat niet betekent dat ie makkelijk te halen is, haha.''

Inmiddels is het nieuwe seizoen van start gegaan en is de insteek van Manon Kamminga eigenlijk weer terug bij de basis van waaruit ze vorig seizoen startte. ,,Gewoon weer lekker koersen. Zo ben ik in Amsterdam ook gestart. Nee, oranje is geen doel. Zoiets moet ook groeien. Eerst een paar wedstrijden rijden, dan heb je een top vijf, top tien. Dat zijn de mensen die daar horen en die daar ook blijven. Met hen moet je het dan uitvechten.''

Succesvol

Maar zo ver wil Kamminga helemaal nog niet denken. ,,Vorig jaar is een succesvol seizoen geweest. Dat mag je met winst in de Aart Koopmans Memorial, tweede plaats in de Alternatieve, podium in het NK en winst van de Cup best zeggen. Maar dat gebeurde door er met weinig verwachtingen in te gaan. ,,Dit jaar is de ploeg wel veranderd. Pien Keulstra is een stuk sterker uit de zomer gekomen, we hebben Beau Wagemaker erbij en Imke Vormeer. Da's niet niks. Tijdens de trainingen praten we over doelen, en ook dat is anders dan vorig jaar.''

Het experimentje van vorig jaar is inmiddels ook uitgegroeid tot een serieus team. ,,Klopt, zo voel ik het ook. En dat is ook het lastige nu. Soms vind ik het naar mijn smaak nog wat te vrijblijvend gaan. We hebben vier goede namen. Als we het goed spelen kan er veel. Dat zit ook in mijn hoofd. Ik vind we met deze vier geen kopgroep mogen missen. Dat is heel wat anders dan vorig jaar. Gelukkig bewaken Klasina Seinstra en Henk-Jan Meijer wel die insteek van vorig jaar, en dat is toch vooral plezier hebben.''

Balans

Betekent wel dat Kamminga af en toe weer heen en weer wordt geslingerd tussen de topsporter die altijd het beste wil en de rijdster die gewoon voor haar plezier weer wil meedoen. ,,Daar moet ik een balans in vinden, en daar heb ik de meiden in de ploeg ook weer heel erg voor nodig. Want zij kunnen mijn weegschaal ook in balans brengen. Beau Wagemaker had vorig jaar niet zo'n leuk seizoen, wil zichzelf bij ons graag bewijzen en dat ze in Amsterdam tweede wordt, doet iedereen goed. Een goede prestatie hoeft niet per se van mezelf te zijn. Als een ander dat doet, kan ik daar net zo van genieten en trekt dat de balans voor mij weer helemaal recht.''