Het monster dat de KNSB zelf creëerde

Kleibeuker reed een gat dicht naar een kopgroep van drie. In haar kielzog elf andere rijdsters, die allemaal profiteerden van het werk van Kleibeuker. Ja, ook Groenewoud.

Mag niet, oordeelde de jury van de KNSB dus elf uur later. Kleibeuker had meteen al de rode kaart gekregen, Groenewoud onderging alsnog hetzelfde lot. Ze verdween uit de uitslag, Manon Kamminga werd de nieuwe winnares.

Dat is een beslissing waar je heel veel vraagtekens bij kunt zetten, óók over de manier waarop die tot stand is gekomen. De jury beroept zich namelijk op 'eigen waarneming'. Als je dat dan constateert, waarom wordt er dan niet meteen naar gehandeld? Nu komt die eigen waarneming van de jury heel ongeloofwaardig over, en heeft het er meer schijn van dat andere krachten druk hebben uitgeoefend om dit besluit erdoor te drukken. Marijke Groenewoud is geslachtofferd om een voorbeeld te stellen.

Is dat hypocriet? Ja.

Feitelijk is er maar één schuldige, en dat is de KNSB zelf. Die heeft nu te maken met het monster dat de bond zelf creëerde. Al vele jaren is er sprake van twee ploegen uit een zelfde organisatie die in hetzelfde peloton rijden. Dat begon met BAM en Renault, en misschien zelfs nog eerder.

Daarna volgde het fenomeen opleidingsteams. Dat kwam simpel gezegd neer op een tweede team naast een topteam. Niets mis mee, als dat ook daadwerkelijk wordt gebruikt om op te leiden. Maar met dikke dertigers als Peter van de Pol en Erik Jan Kooiman kon je moeilijk meer van opleiden spreken. Bovendien koersten beide teams in dezelfde wedstrijd.

De KNSB vond het allemaal prima.

Uit eigenbelang, laat dat duidelijk zijn. Want al die opleidingsteams in de Topdivisie gaven nog een beetje body aan het peloton, en bovendien werd zo voorkomen dat rijders moesten stoppen omdat er voor hen geen plaats meer was bij een ploeg. Zo werd de Topdivisie eigenlijk kunstmatig groot gehouden. De prijs daarvoor is een competitie die wordt gedomineerd door blokken van topteams en opleidingsteams.

Dat is natuurlijk een bizarre situatie. Opleiden doe je daar waar dat hoort: bij de Beloften. En met jonge rijders, die kunnen doorstromen naar het hoogste niveau als ze daar klaar voor zijn. Nu is het alsof Jong Ajax, Jong PSV en Jong AZ ook in de eredivisie spelen. Daar komt natuurlijk niks goeds van, omdat er altijd sprake is van belangenverstrengeling.

Maar nu grijpt de KNSB in. Omdat het monster te groot is geworden, niet meer te controleren valt in een wildgroei van opleidingsploegen en tweede teams. Omdat er te lang is weggekeken en er nu blijkbaar een daad moet worden gesteld. Maar zelfs dat ingrijpen gebeurt nog halfslachtig en subjectief. Marijke Groenewoud kreeg rood omdat ze profiteerde van Carien Kleibeuker. Maar Remco Schouten kreeg dit seizoen al drie (!) keer rood omdat hij hand- en spandiensten verrichtte namens AB Direct aan hoofdmacht AB Vakwerk. Daar volgde nooit een rode kaart op voor rijders die daarvan profiteerden, zoals dat ook in andere gevallen uitbleef. Groenewoud lijkt nu een makkelijk slachtoffer.

Dat is niet uit te leggen. Dat is niet consequent. En dat is ook zeker niet de faire sport die de bond zegt na te streven.

Wat wél fair is, is een competitie zonder opleidingsploegen, zonder tweede teams. Dat is de simpele oplossing waar de KNSB niet meer omheen kan als de bond daadwerkelijk een eerlijke competitie wil. Dat de Topdivisie dan significant krimpt, is een gevolg dat voor lief moet worden genomen, de prijs die de KNSB moet betalen als de bond het eigen monster wil verslaan.

Zoals het nu gaat, zijn er alleen maar verliezers. De sport voorop.

Eric Korver