Harde reset helpt Melissa Wijfje weer op de goede weg

Melissa Wijfje grossierde als junior in goud en titels, werd twee jaar op rij wereldkampioen op de 1500 meter, pakte die titel ook op de 3000 meter en voegde met de team pursuit nog twee wereldtitels toe. Dan is het niet gek dat er ook iets van je wordt verwacht als je de overstap maakt naar een topteam als JustLease, aan de zijde van Ireen Wüst. Maar daar kon Wijfje lang dat succes niet evenaren.

Tot vorig seizoen. Ineens leek alles op z’n plek te vallen bij de 25-jarige schaatsster. De keuze voor een andere route bleek uiteindelijk de weg naar succes. Een harde reset, noemt Melissa Wijfje zelf de stap naar het gewest Friesland. ,,Ik heb mezelf voor mijn gevoel gewoon even op nul gezet en van daaruit samen met Henk Hospes mezelf weer opgebouwd naar een topsporter die de grenzen in één keer verder kon verleggen dat ik ooit voor mogelijk had gehouden.’’

Vangnetje

Het werd misschien gezien als een teruggang, die stap naar het gewest. Zelf heeft ze dat nooit zo ervaren. ,,Financieel natuurlijk wel, en ook als het aankomt op een paar andere dingen. Maar voor het geld heeft NOC NSF een vangnetje en met behulp van privésponsoren kon ik toch gewoon fulltime met sport bezig zijn. Maar verder? Ik vond het goed om met Yvonne Nauta te kunnen trainen en van haar te leren. Daarnaast heb ik alles eens tegen het licht gehouden. Wat past nu eigenlijk echt bij mij, wat wil ik echt? Als je alles loslaat, kun je echt even opnieuw beginnen.’’

Bij JustLease reed Wijfje natuurlijk nooit slecht, maar afgelopen winter kreeg het grote publiek de échte Melissa Wijfje te zien. Met een nationale afstandstitel op de 1500 meter stuntte ze al vroeg in het seizoen, en tijdens het NK Allround was ze ook nadrukkelijk aanwezig met vier medailles en een uiteindelijke tweede plek. ,,Ik wist dat er meer in zat’’, stelt ze met een lach, ,,maar dit heeft mezelf toch wel verrast. Ik reed tijden en pakte titels waarvan ik niet dacht dat die op korte termijn binnen mijn mogelijkheden lagen. Dat is natuurlijk wel heel gaaf, en het opent je ogen, maakt duidelijk dat er meer wegen zijn naar succes.’’

Avontuur

De klik met Henk Hospes was duidelijk. De trainer raakte de juiste snaren in een samenwerking die vanaf het begin al vruchtbaar was. ,,We zaten samen in een prachtig avontuur, waarin alleen maar mooie dingen na mooie dingen gebeurden. Ik vind het heel bijzonder wat we samen hebben opgebouwd. Nog steeds ben ik met Henk heel goed. Deel met hem dingen die ik niet met iedereen bespreek en bel hem als ik iets kwijt moet. We zagen ook nog wel mogelijkheden, maar hadden ook te maken met beperkingen binnen de ploeg. Ik denk dat het goed is dat ik nu de stap heb gemaakt om elders andere kwaliteiten op te zoeken.’’

Wil niet zeggen dat het een makkelijke beslissing was voor Wijfje om het gewest weer achter zich te laten. ,,Ik heb het daar wel moeilijk mee gehad, juist omdat ik zo’n band heb opgebouwd met Henk Hospes. Dat maakte het voor mij lastig naar IKO te gaan en opnieuw te beginnen bij een andere ploeg met andere mensen, en daar alles weer op te pakken.’’

Ze sprak vaak met de broers Martin en Erwin ten Hove, de technisch verantwoordelijke mannen bij IKO. ,,Ook omdat ik in de afgelopen twee jaar een eigen idee heb ontwikkeld waarin ik geloof. Dat wild eik met hen delen en op de juiste manier weer inzetten.’’ Daarin past het ook het werken in de verschillende groepen rijders van IKO. ,,Dat is soms een hele puzzel om dat in te passen, maar dat lossen we samen op.’’

Kwaliteiten

Wijfje denkt te kunnen groeien door de kwaliteiten van anderen in haar nieuwe omgeving te benutten. ,,In het begin was het even zoeken hoe ik dat moet doen, hoe ik dat moet inzetten. Ik ben immers een beetje allround. Niet typisch sprint, niet typisch lange afstand. Dan moet ik even kijken waar ik tussen pas.’’ Ze schiet in de lach. ,,Ik rijd dan eens met dit groepje mee, dan weer met een ander. ‘Je slet maar wat in het rond’, zeggen ze dan, haha. Maar zo benut ik wel overal mijn eigen kwaliteiten en die van de rijders in de ploeg.’’

En aan kwaliteit bij IKO geen gebrek met vrouwen als Jorien ter Mors en Esmee Visser. Ze staat, zegt ze, als rijdster wat dichter bij Ter Mors. ,,Omdat zij van nature ook een allroundster is, vind ik, al vindt ze dat zelf intussen wat minder. Als je ziet dat ze een snelle 1500 kan rijden, maar ook nog goed is op de drie en vijf kilometer liggen daar de meeste raakvlakken. Maar ook van Visser kan ik natuurlijk veel leren.’’

Ze hoopte het dit seizoen zowel nationaal als internationaal te laten zien, maar dat laatste is natuurlijk heel onzeker nu. ,,Ongelooflijk. Dan denk je als schaatser dat corona ons niet pakt, dat dat virus in november allang weer weg is. Komt het toch nog om de hoek kijken. Nee, ik vind dat niet frustrerend. Veiligheid is belangrijker. Gelukkig heeft de KNSB een mooie kalender neergezet met nationale wedstrijden, die natuurlijk meteen van heel hoog niveau zijn. Ben ik blij mee.’’