Mario Donker door corona gedwongen te stoppen
Corona eist niet alleen z’n tol als het gaat om de competitie van de marathonschaatsers, maar ook naast het ijs. Mario Donker heeft deze week zijn vertrek bij het team van Sportchalet Viehhofen aangekondigd. De ploegleider is gedwongen zijn zelfstandige bestaan op te geven en weer in loondienst te gaan.
Wie Mario Donker ook maar een beetje kent, weet hoe groot de passie van de Brabander is voor de marathonsport. Het viel hem dan ook bijzonder zwaar ‘zijn’ jongens te moeten vertellen dat dit mislukte coronaseizoen zijn laatste is bij de ploeg. ,,Die boodschap zagen ze niet aankomen’’, vertelt Donker. ,,Ik had eerder wel trainer Kurt Wubben, teammanager Jan-Dirk Corts en co-sponsor Ino Stehmann ingelicht om ook de ploeg van Sportchalet Viehhofen de tijd te geven een goede vervanger te zoeken. De jongens waren echt verbaasd, maar toonden wel begrip. Ze zochten zelfs nog naar mogelijkheden waarop ik betrokken kan blijven, maar dat zit er op dit moment niet in.’’
Dat laatste zeker tot spijt van Mario Donker zelf. De 60-jarige ploegleider voelde zich juist als een vis in het water bij het team. ,,Ik heb denk ik nog nooit zo’n leuke en enthousiaste groep rijders gehad als nu, en ik vind het al zó jammer dat we met die jongens geen wedstrijden konden rijden dit seizoen. En dan ook nog zelf afscheid moeten nemen. Dat is heel dubbel allemaal. Als het marathonschaatsen in het najaar weer begint, zal ik echt met een brok in mijn keel langs de kant staan.’’
Mario Donker maakte zijn entree tien jaar geleden en werd het jaar daarna ploegleider bij Sport2000 Stehmann. Met Ino Stehmann bleef de sympathieke Brabander vervolgens altijd verbonden. ,,Ik heb nog geschaatst met zijn vader, die altijd betrokken is gebleven bij de marathon, en hetzelfde geldt nog steeds voor Ino. Die samenwerking, die band heb ik altijd heel erg gewaardeerd.’’
Donker was de laatste jaren in de Topdivisie actief met eerst Stehmann/Viking en dit seizoen dus de opvolger van dat team: Sportchalet Viehhofen. ,,Als ploegleider wil ik er altijd tweehonderd procent in staan, ik kan dat niet half. Dat verdienen de jongens ook. Daarom kon ik ook niet zo doorgaan volgend seizoen. Mijn werk als zelfstandige is door corona bijna tot nul gereduceerd. Alles is weggevallen. Ik heb met veel pijn de knoop doorgehakt, want het marathonschaatsen is echt mijn passie.’’
