’Tevreden als het klaar is zo’
Je zou het na een wedstrijdloze winter al bijna vergeten zijn, maar Manon Kamminga was één van de onbetwiste sterren van het marathonpeloton. Ze won bijna alles wat er te winnen viel, was in haar laatste seizoen de koningin van het natuurijs en grossierde ook op skeelers nog eens in titels. Of daar nog overwinningen aan worden toegevoegd is maar de vraag na de geboorte van zoontje Odin. ,,Als het er niet meer van komt, is het goed.’’
Manon Kamminga slaakt even een zucht. Het was, vertelt ze, een heftig nachtje. Odin, de zoon van het schaatskoppel Kamminga en Gary Hekman, voelde er weinig voor zijn kersverse ouders lekker te laten slapen. ,,Hij was echt onrustig, maar nu ligt ie weer heerlijk te slapen.’’
Odin. De naam doet natuurlijk meteen denken aan die van de Noorse god, maar de werkelijkheid is heel anders, vertelt Kamminga met een lach. ,,Nadat Gary en ik wisten dat ik zwanger was, hebben we een app geïnstalleerd op mijn telefoon. Daar ziet een baby er na vijf weken echt uit als een kleine dinosaurus. Onze ‘werknaam’ werd daardoor Dino. Iedereen ging daar leuk in mee, en het was ook handig omdat wij ons niet konden verspreken. Dan ga je op een gegeven moment natuurlijk aan de gang met echte namen. Ik had een hele lijst gemaakt, Gary zei steeds nee, nee, ja, misschien, ok. In de bubbel van de Worldcup afgelopen winter zat ook een Noorse rijder, Odin By Farstad. Zegt Gary ineens: ‘Odin, dat vind ik echt een heel mooie naam’. We moesten een beetje lachen omdat de letters natuurlijk hetzelfde zijn als bij Dino, maar misschien moest het ook wel zo zijn. We hebben het in ieder geval even aan de kant gezet, tot ik ergens in week 28 aan het fietsen was in Limburg en terug in de auto ineens tegen Gary zei ‘Ik vind het goed, we hakken de knoop door. Het wordt Odin’. Dus verder niets met de god te maken, maar puur voor de naam.’’
Topsport
Odin is dus de zoon van twee topsporters, waarbij het in het geval van Kamminga de vraag gerechtvaardigd is of er nog plaats is voor topsport. Ze reed recent wel de marathon van Berlijn, maar dat zegt niets, legt ze uit. ,,Drie van mijn rijdsters gingen heen. Ik heb die wedstrijd een paar keer gewonnen en zei voor de grap dat ik nu ging rijden om te genieten.’’ Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. ,,Ik vond dat ik voor die tijd wel een paar keer op skeelers moest staan, dus al vroeg na de bevalling was ik best al weer actief. Maar sindsdien heb ik ook niets meer gedaan. Niet gefietst, niet geskeelerd.’’
Berlijn maakte wel wat gevoel los. ,,Toen ik daar reed, had ik wel iets van ‘ik zit er weer lekker in’. De trainingen gingen per keer ook een heel stuk beter, en dan ga je toch denken ‘wie weet’. Maar inmiddels zou ik niet weten welke tijd ik zou moeten inleveren om weer te trainen. Ik heb school, mijn werk, vind het heerlijk een hele dag met Odin te zijn en alles om hem te laten draaien. Nee, momenteel mis ik het niet.’’
Ze had ook geen plan. Vertelde dat ook eerlijk tegen Klasina Seinstra en Henk-Jan Meijer, die – mede door Kamminga – de ploeg A6.nl begonnen. ,,Ik heb een prachtige carrière gehad, en vooral de laatste jaren waren echt heel mooi. Ik ben tevreden als het klaar is zo. Dat heb ik ook altijd gezegd. Aan de andere kant zal ik altijd blijven sporten. Ik vind fietsen machtig mooi, vind hardlopen leuk. En bij schaatsen en inlinen blijf ik altijd betrokken als trainer. Op die manier houd je voor jezelf de drempel wel laag en houd je de deur open om misschien toch weer wat te doen. Daarom heb ik niet heel nadrukkelijk gezegd dat ik stop. Dat heb ik eerder gedaan en daar ben ik op teruggekomen. Ik zie het wel.’’
Natuurijs
Ze heeft haar beennummer 88 wel aangehouden en staat daarmee ook keurig in de lijst van rijdsters in de Topdivisie. ,,Dat heb ik een beetje met oog op natuurijs gedaan. Stel dat dat deze winter weer komt, dan is het waarschijnlijk februari of zo, dan sluit ik niks uit. Toen er afgelopen winter sprake was van een NK was ik achttien weken zwanger, maar wilde ik bijna ook nog meedoen.’’
Als ploegleidster van A6.nl staat ze straks wel weer op het ijs, bovenop de sport die ze moet missen. Lachend: ,,Juist daarom beloof ik niet dat het helemaal nooit meer gaat gebeuren.’’ Ze heeft bovendien de voorbeelden bij de hand van vrouwen die na een bevalling nog topprestaties leverden. ,,Carien Kleibeuker, Carla Zielman. Lijkt soms wel of die daarna sterker waren dan ooit. Maar het is voor mij geen doel. Het moet weer gaan kriebelen, en als dat gebeurt doe ik niets omdat ik het gevoel heb dat ik nog iets moet bewijzen, maar puur omdat ik het leuk vind en graag wil doen.’’
De impact van de geboorte van Odin is er natuurlijk niet alleen voor haar, maar ook voor Gary Hekman. Een trainingskamp, weken van huis; dat voelt ineens wel anders. ,,Hij vind dat altijd geweldig. Weg met de mannen, trainen, eten, beetje ouwehoeren en met sport bezig zijn. Gary deed niets liever. Maar hij is nu net terug en ik had het gevoel dat hij dat deze keer minder had, dat hij ook wel graag weer naar huis wilde. Hij is natuurlijk ook veel thuis, is vaak bezig met Odin. Ik vind dat echt leuk om te zien.’’
