‘Ik wil wéér goud. Punt’

De hectiek van de Spelen, haar gouden stunt op de 1000 meter, de hectiek die dat weer opleverde; het was allemaal nieuw voor Suzanne Schulting. En precies dat, vertelt de koningin van shorttrack, is het grote verschil met haar aanwezigheid straks in Peking. ,,Nu heb ik die hele route al een keer meegemaakt, weet ik wat ik kan verwachten. Sessies om kleding te passen, een dag met alle atleten die bij elkaar komen om weet ik wat voor vorm van teambuilding te doen. Het hoort er allemaal bij, maar vier jaar geleden had ik echt geen idee wat het voorstelde. Er kwamen heel veel prikkels bij me binnen en dat kon ik toch niet helemaal lekker verwerken. Nu weet ik in grote lijnen wat er komen gaat.’’

Natuurlijk komen er nog wel dingen op haar pad die ze bij de vorige gelegenheid niet opmerkte. ,,Maar ik heb nu zoveel ervaring door de grote wedstrijden die ik in de afgelopen vier jaar heb gereden, zoals vorig seizoen nog het wereldkampioenschap langebaan. Door die ervaringen voel ik me nu veel rustiger, en dat voelt prettig. Ik kan nu ook meer genieten van wat ik aan het doen ben. Er is bij mij ook iets veranderd hè. Toen was ik 20, nu 24. Ik ben ouder, ben heel erg gegroeid als persoon. Ik heb meer meegemaakt, meer geleerd, herken situaties. Dat was toen heel anders.’’

Zekerder
Haar situatie is in alle opzichten onvergelijkbaar met die van vier jaar geleden, toen de piepjonge Schulting bijna vanuit het niets verraste met goud. ,,Nu zou dat geen verrassing meer zijn’’, weet ze zelf ook. ,,Is dat een groot verschil? Ik ben veel zekerder van mijn zaak dan ik toen was, maar mensen kijken toch op een andere manier naar je. Daar heb ik gelukkig al vier jaar mee leren omgaan.’’

Geen proces dat vanzelf gaat, vindt ze. ,,Ik ben van mening dat je op je bek moet gaan om te leren. En dat heb ik vaak genoeg gedaan. Je loopt weleens tegen jezelf aan omdat de druk misschien net even te veel wordt. Is mij ook gebeurd. Dat hebben mensen misschien niet zo gezien, maar da’s wel iets dat je meeneemt richting de Spelen.’’ Voorbeelden heeft Schulting wel voorhanden. ,,Het WK langebaan afgelopen seizoen, dat vond ik erg spannend omdat ik niet wist wat me te wachten stond. Dat was vergelijkbaar met de Spelen: veel prikkels, je ziet veel gebeuren. En twee jaar geleden haalde ik tijdens de World Cup in Dordrecht de finale van de 1000 meter niet. Dat is een stukje spanning geweest dat ik toen niet meer onder controle had.’’

Druk
Maar om nu te zeggen dat ze de druk van de buitenwereld op haar schouders voelt, nee. Er is wel druk, zegt ze, maar die komt met name van haarzelf. ,,Als mensen meer van me willen dan ik zelf voel, dan is dat druk’’, legt ze uit. ,,Maar ik wil precies hetzelfde. Misschien is het gedurfd dat te zeggen, maar aan de andere kant: ik ben wereldkampioen relay, rijd in een ontzettend sterke mixed relay met een goede kans op goud, en ik maak ontzettend goede kansen op goud op de 1000 meter, 500 meter en 1500 meter.’’ Ze laat die woorden even indalen. ,,Het zou fantastisch zijn’’, zegt ze dan, ,,als ik mijn olympische titel op die 1000 meter kan prolongeren. Maar lukt dat niet en haal ik op een andere afstand wel goud, dan ben ik ook blij.’’

Suzanne Schulting neemt al zelden een blad voor de mond, maar helemaal niet als het aankomt op het doel dat ze deze Spelen voor ogen heeft. ,,Weer goud halen. Punt. En meerdere keren, want eentje vind ik niet genoeg. Als ik er één haal, ben ik net zo blij hoor. Maar ik wil er meer. Als je ziet wat voor seizoen ik heb neergezet, wat voor tijden ik heb gereden en hoe ik mezelf heb laten zien, dan is dat niet gek. Ik ben op elke afstand Europees kampioen en wereldkampioen, dan denk ik van mezelf dat ik dat kan op de Spelen.’’

Lastig
En dan zou het zomaar kunnen dat Schulting ook nog op een andere manier een greep naar goud kan doen, namelijk op de langebaan. Ze plaatste zich afgelopen winter immers niet voor niets voor het WK. Betekent wel dat ze tussen kerst en nieuwjaar het kwalificatietoernooi moet rijden, maar daarover kan en wil Schulting nog geen zinnig woord zeggen. ,,Het is heel lastig’’, vindt ze. ,,Ik wil het heel graag, maar weet niet of het haalbaar is. Vorig seizoen was zó anders dan dit seizoen. Nu waren de eerste vier wereldbekers het belangrijkste. Daar moesten we onze tickets halen, daar moesten we ons plaatsen voor de Spelen. Dat was het eerste doel. En natuurlijk, ik train wel voor de langebaan, kijk waar ik een wedstrijdje kan doen, en ja, ik gá een wedstrijdje doen. Maar de focus ligt echt wel op shorttrack. Daarom vraag ik me straks ook af of het OKT rijden de moeite waard is. Dat mag niet ten koste gaan van.’’