Er zit méér in Femke Kok
Even was de sneltrein Femke Kok ontspoord. Twee World Cups duurde dat maar, en daarna kon de Friezin weer doen wat ze het liefste doet: hard schaatsen. In Salt Lake City resulteerde dat in een nieuw Nederlands record op de 500 meter, en daarnaast een flinke dosis zelfvertrouwen voor het olympisch kwalificatietoernooi.
Femke Kok en de schaatsers van Reggeborgh hebben de koffers net weer uitgepakt na een trainingskamp in Collalbo, en ze is nog steeds opgetogen over het verblijf onder de Italiaanse zon. Dat heeft zichtbaar verfrissend gewerkt voor Kok. ,,Het was écht heerlijk’’, zegt ze vrolijk. ,,Ik ben afgelopen zomer voor het eerst in Collabo geweest, dat was natuurlijk nog zonder ijs. Maar nu was ik er voor het eerst in de winter. Supermooi was het. We zaten in een ander hotel, bovenop de berg, met een fantastisch uitzicht. Ik heb er ook voor het eerst geschaatst, was echt lekker op die buitenbaan. En overal het zonnetje erbij, dat was zó fijn. Ik vind het echt een prachtige plek om te zijn.’’
Belangrijk was het vooral ook om even weg te gaan. Na wat omzwervingen voor de wereldbeker kon Kok wel even wat rust gebruiken. Zeker in de aanloop naar het OKT. ,,Klopt. Even de batterij opladen, en dat was ook echt even nodig na al die World Cups. Daarom heb ik die in Calgary ook overgeslagen. Een beetje trainen en fris worden in het hoofd richting OKT.’’
Die World Cups leverden Femke Kok (21) gemengde gevoelens op. Aan de eerste twee bewaart ze weinig goede herinneringen. ,,Die waren echt heel slecht, en daar baalde ik enorm van.’’ Maar in Salt Lake City, op het snelste ijs op aarde, hervond ze zich weer. Twee keer dook ze onder het nationaal record, dat al tijden met 37,06 op naam van Thijsje Oenema stond. Eerste klokte Kok 37,01, en een dag later liet ze 36,96 noteren, waarmee ze de eerste Nederlandse is die de grens van 37 seconden doorbreekt.
Ander gevoel
,,In Salt Lake had ik meteen een heel ander gevoel dan in Polen en Noorwegen’’, vertelt Kok. ,,Het schaatsen ging meteen een stuk beter, voelde beter, en ik zat lekker in m’n vel. Vanaf dat moment had ik eigenlijk weer een supergoed gevoel op het ijs. Mooi dat ik weer eens kon laten zien wat ik waard ben. En dat daar nog een Nederlands record uitrolt, vond ik echt super. Daar was ik zó blij mee. Ik vind het echt een eer dat ik dat heb kunnen overnemen van Thijsje Oenema.’’
Kok weet precies waarin het verschil zat tussen twee mislukte World Cups en een wedstrijd waarin ze weer helemaal zichzelf was, maar wil er niet al te veel over kwijt. ,,Ik zat in Polen en Noorwegen niet lekker in mijn vel, om meerdere redenen. Die houd ik liever voor mezelf, maar ik weet nu wel dat als je er op het ijs met kop niet helemaal bij bent, je dat onmiddellijk merkt in je prestaties. Ik kan me normaal echt goed afsluiten voor dingen, maar dat lukte die eerste twee wereldbekerwedstrijden niet heel erg. Daarom wa sik ook zo blij dat het in Salt Lake weer zo goed ging. Ik kon alles achter me laten en me weer op schaatsen richten.’’
Wakker
Wat ze in Salt Lake liet zien was geweldig, maar leverde haar uiteindelijk slechts één bronzen plak op, en die verdiende ze niet eens met die 36’er. Femke Kok ligt er niet wakker van, want, zegt ze, die twee ritten voelden eigenlijk helemaal niet zo goed aan. ,,In de eerste rit viel mijn tegenstandster bijna in de binnenbaan. Daar schrok ik heel erg van en daardoor raakte ik een paar klappen helemaal niet goed. En de tweede rit tegen Jutta Leerdam was natuurlijk ook heel gek. Zij startte niet, en in mijn hoofd was ik alleen maar bezig met ‘huh, wat is er gebeurd?’. Daardoor ging ik te gehaast rijden. Die ritten voelden dus allebei niet super. Dan is het enerzijds mooi dat je toch in de 36 seconden rijdt, en anderzijds weet je dat er nog meer in zit.’’
Ze heeft in ieder geval ook een paar weken lang haar kennis van de concurrentie wat kunnen opvijzelen. Kok zag om zich heen een heel hoog niveau. ,,Die Poolse meiden doen het ineens geweldig, terwijl die vorig jaar nog wat minder waren. Dat Golikova en Fatkulina sterk en snel zijn, wisten we natuurlijk al. Nao Kodaira rijdt ook sterk, net als Erin Jackson.’’ En zelf? ,,Ik heb nog niet de vorm van het einde van vorig seizoen, maar die komt wel terug, denk ik. Op het ijs voelt het al steeds beter, in Salt Lake ging het goed en daar reed ik ook de 1000 meter weer eens echt goed.’’
Nuchter
Dan piekt ze in ieder geval op het juiste moment voor haar eerste OKT. Kok probeert er nuchter onder te blijven. ,,Ik probeer het net te bekijken als elke andere wedstrijd in Nederland, maar natuurlijk weet ik wel wat er op het spel staat. Vorig jaar was de plaatsing voor het WK ook zo spannend. Zo benader ik dit maar. Ik laat het op me afkomen en zie het wel.’’
Ze staat in ieder geval met vertrouwen aan de start voor zowel de 500 meter als de 1000 meter. ,,Ik heb er op zich gewoon zin in. En natuurlijk is het spannend, maar ik ben blij dat ik in Salt Lake nog even de bevestiging heb gekregen dat ik nog heel hard kan schaatsen. Dat had ik even nodig. De leuke kanten van het OKT? Het is denk ik alleen heel leuk als het goed gaat.’’
