Tranen van geluk
Toegegeven, hij was niet de winnaar van de 1000 meter. Zelfs niet de nummer twee. Maar toch ging het op die afstand vooral over de nummer drie: Hein Otterspeer. Zijn emoties karakteriseerden de achtbaan die het olympisch kwalificatietoernooi voor veel schaatsers is.
Hij huilde tranen met tuiten, Hein Otterspeer. Alles kwam eruit bij de man die in zijn loopbaan al zóveel pech had gekend en nooit eerder op de Spelen stond. De spanning van de laatste rit hield hem in zijn greep, nadat hij zelf Kjeld Nuis had verslagen. Maar op het moment dat alleen Kai Verbij zich nog tussen hem en winnaar Thomas Krol nestelde, volgde de ontlading.
,,Een jongensdroom van een oude man’’, stamelde Otterspeer woorden, die op social media al snel ergens op een tegeltje belandden. Met zijn 33 jaar was het voor Otterspeer normaal gesproken ook zijn laatste kans om een keer uit te komen op de Spelen, maar dat genoegen heeft hij nu dus. ,,Op het moment dat je je dit realiseert komt alles eruit. De frustraties, de hobbels van de laatste jaren, maar ook de offers die je hebt gebracht. Niet alleen zelf, maar ook je familie.’’ Snel na zijn plaatsing kreeg hij een telefoon in z’n handen gedrukt. Facetime, zijn gezin; dat was even te veel voor Otterspeer. ,,Zeker als je dan je zoontje hoort zeggen ‘goed gedaan pap’. Dan kun je nog zo’n sterke vent zijn, maar dan breek je.’’
Otterspeer moest voor de zoveelste keer in zijn loopbaan ook nog eens een blessure overwinnen. Na een vlekkeloze voorbereiding schoot het negen dagen voor het OKT in zijn lies. ,,Dan schiet je toch in één keer weer in de stress, vraag je jezelf af hoe dat toch weer zo heeft kunnen zijn’’, vertelde Otterspeer. ,,Maar je moet dóór, want hier moet het wel gebeuren. In de tweede 500 meter schoot het er wéér in, en daarna heb ik alleen maar rustig aan kunnen doen. Maar dan sta je op de 1000 meter toch weer met een blessure tegen jongens die superfit zijn, en moet je maar hopen dat je lijf het houdt. Dat is gelukkig wel het geval geweest. Ik ben supertrots, heb een enorme prestatie geleverd op het moment dat het moest.’’
Slagveld
Die 1000 meter werd toch wel hét slagveld van het OKT. Vooraf stond al vast dat van de vier potentiële winnaars van goud er eentje moest thuisblijven, maar dat het uitgerekend Kjeld Nuis was die als olympisch kampioen niet mag uitkomen op die afstand, kwam hard aan. Nuis zat naast Otterspeer op het moment dat Kai Verbij in het spel van honderdsten naar plek twee reed en Nuis definitief naar plek vier verwees. ,,Winst en verlies zaten daar even letterlijk naast elkaar. Ik voelde zijn pijn, ken die maar al te goed’’, leefde Otterspeer mee met zijn teamgenoot.
Thomas Krol was de grote man, maar desondanks beleefde hij weinig lol aan een dag die hij achteraf ‘verschrikkelijk’ noemde. ,,Ik kijk daar niet met veel plezier op terug. Het duurde ontzettend lang, je bent heel zenuwachtig omdat je nog geen plek op de Spelen hebt en omdat het niveau op die 1000 meter gigantisch is. Het was voor iedereen een helse dag.’’ Net als Otterspeer debuteert ook Krol (29) straks op de Spelen.