‘Keizer’ Kjeld Nuis prolongeert zijn olympische titel
China kent een lange historie van keizers, die eindigt in het begin van de vorige eeuw. Wat de Nederlanders betreft kan daar anno 2022 een nieuwe regent aan worden toegevoegd: Keizer Kjeld. Met een fenomenale race prolongeerde Nuis zijn olympische titel op de 1500 meter. Met dank aan de lessen van die andere keizerin, Ireen Wüst.
Kjeld Nuis presteerde op het olympische ijs het ongedachte en misschien wel het onmogelijke. Vier jaar eerder in Pyeongchang was hij nog superieur geweest op zowel de 1000 als de 1500 meter, maar daarna kwamen er toch echt haarscheurtjes in de onaantastbaarheid van Kjeld Nuis, die regelmatig de concurrenten voorbij zag komen.
Ook dit seizoen nog. In de wereldbekers ging het niet optimaal, en op het kwalificatietoernooi miste Nuis zelfs plaatsing op de 1000 meter. Dat hij het vervolgens kon opbrengen zich met een geweldige race wél te plaatsen voor de 1500 meter om toch in ieder geval één titel te kunnen verdedigen, was al een teken aan de wand. Als het écht moet, dan staat Kjeld Nuis er.
Maar toch, het liep door Nuis niet allemaal van ene leien dakje. Zeker ook fysiek niet. In de aanloop naar het vorige seizoen liep hij corona op, in een best heftige versie ook. Hij verloor daardoor niet minder dan zes kilo spierweefsel. Nuis herstelde en nam uit voorzorg een vaccinatie. Maar ook dat liep voor hem niet goed af. Een ontstoken hartzakje is als bijwerking een uiterst zeldzaam verschijnsel, maar Nuis liet precies dat op. Hij belandde er zelfs mee in het ziekenhuis.
Knokker
Domme pech. Maar met al die tegenslag liet Kjeld Nuis wel zien wat voor enorme knokker hij is, en wat voor een klasbak. Want in Beijing had Nuis uiteindelijk één kans. Eén kans om iets van de Spelen te maken, één kans ook om in ieder geval één van die twee titels te prolongeren. En Nuis pakte die kans op indrukwekkende wijze. Dat leverde hem zelfs zijn derde gouden medaille op in evenveel olympische races. Een score van honderd procent olympisch goud is een statistiek die slechts weinig topsporters kunnen overleggen.
Nuis dankte dat niet alleen aan zijn eigen kwaliteiten, maar ook aan de adviezen van zijn ploeggenoot Ireen Wüst. Die legde een dag eerder op de mijl beslag op goud en speelde haar lessen door aan Nuis. En dat was precies waar hij onderweg aan dacht, nadat hij in de rit voor hem Thomas Krol naar een geweldige tijd had zien racen. ,,Ik zag hem 1.43,5 rijden en dat was een tiende harder dan mijn laatste wedstrijd op het EK’’, stelde Nuis. Ik dacht meteen dat ik van goeden huize moest komen, dat ik dit moest, en dat moest. Maar toen bedacht ik me wat Ireen tegen me had gezegd: kalm blijven, armpjes op je rug en doorrijden tot de finish. Dat heb ik gedaan.’’
Nuis opende goed, zat er meteen superlekker in, zoals hijzelf omschreef. ,,Heel even dacht ik dat ik te langzaam reed, maar dat dacht Ireen ook. Ik moest gewoon lekker openen en drie rondjes beuken, en dat is precies wat ik heb gedaan. En zo zat ik ineens drietiende onder de tijd van Tjomas Krol. Ik dacht nog ‘what the fuck, dit kan hem misschien wel zijn’. Toch was ik niet zeker van mijn zaak. Maar toen ik de eerste kanshebbers als Mantia en Kim niet aan de tijd zag komen, kwam mijn droom wel steeds dichterbij.’’
Zeldzaamheid
Sterker, zijn droom kwam uit. En de prolongatie van zijn olympische titel is met recht een zeldzaamheid. Johan Olav Koss deed dat in 1994 voor het laatst, en voor hem alleen Clas Thunberg bijna een eeuw geleden, en Jevgeni Grisjin. ,,Ja, fantastisch, maar toch ben ik daar niet echt mee bezig geweest. Ik wilde het gewoon nog een keertje flikken, haalde wat zelfvertrouwen uit het OKT en het EK. Want laten we eerlijk zijn, mijn aanloop naar de Spelen nu was heel anders dan vier jaar geleden. Destijds waren de Spelen op dezelfde baan als het WK daarvoor, en had ik twee wereldtitels op zak. Nu reed ik af en toe een mooie wedstrijd, maar was ik niet zo constant als toen. Ik moest echt alles bij elkaar rapen om dit eruit te persen.’’
Het voornaamste slachtoffer was Thomas Krol, die na een ook al geweldige race toch genoegen moest nemen met zilver. Daar kon hij uiteindelijk prima leven. ,,Ik heb drie minuten gedacht dat ik ‘m misschien zou kunnen hebben, maar Kjeld reed fantastisch. Daar was niets op af te dingen’’, stelde Krol. ,,Ik reed mijn beste 1500 meter van het jaar op het juiste moment, heb gestreden tot het einde en kon echt niet meer. Ik kan met opgeheven hoofd zilver in ontvangst nemen. Het meest positieve wat ik hier nog uit kan halen is dat het met mijn snelheid enorm goed zit, en dat geeft veel vertrouwen voor de 1000 meter. Mijn droomdoel is hier goud halen, en daar ga ik vol voor.’’