Podcast Barre Beukers over marathonpeloton
Podcasts zijn populair en daarom is het niet verwonderlijk dat die ook in de schaatswereld steeds vaker te beluisteren zijn. De marathonschaatsers hebben sinds dit seizoen hun eigen versie, namelijk die van de Barre Beukers. Amusante schaatspraat met een luchtige ondertoon. Oftewel: met – vaak – een knipoog kijken naar het peloton .
Eigenlijk doen ze een beetje wat elke vriendengroep doet die betrokken is bij een sport: lekker daarover kletsen, al dan niet met een potje bier op tafel. Voor het vijftal Gerwin Smit, Ronald Haasjes, Marthijn Mulder, Kevin van der Horst en Jurrian Haasjes is dat niet anders. Alle vijf rijden ze in het peloton of hebben ze dat gedaan. En alle vijf kletsen ze graag over hun sport. Sinds eind oktober doen ze dat dus in de podcast van de Barre Beukers.
Eerst maar eens de naam. Daar moet toch een verhaal aan vastzitten, zou je zeggen. Dat valt op zich best mee, al komt die ook weer niet uit de lucht vallen. Die naam ontstond, vertelt Ronald Haasjes, eigenlijk al voor dat een aantal van hen bij de ploeg van ZiuZ reed. ,,Dat gebeurde in het jaar daarvoor, in een team met Gerwin en ook Kay en Rick Schipper en ploegleider Johan Berga. We hadden het altijd over de barre beukers, en dat stond bij voorbeeld ook in de kraag van ons pak. Daar is het een beetje ontstaan, maar hoe het verder gelopen is durf ik niet direct te zeggen.’’
Wel werd er zo’n twee jaar geleden een account aangemaakt op Instagram onder dezelfde naam. ,,Dat was gewoon voor de lol’’, stelt Haasjes. ,,Daar stond een beetje op wat we hebben gedaan, wat gekkigheid. Zo is dat uiteindelijk wel gegroeid.’’
Proberen
De podcast van nu is weer van een heel andere orde. Ook dat ‘kwam er eigenlijk gewoon van’. Ze luisterden weleens naar de podcast van Wichert Hoekert, maar constateerden ook dat een volgende editie daarvan wel heel lang op zich liet wachten. ,,Hebben we maar eens aam hem gevraagd hoe het zat, of hij nog wat ging doen’’, vertelt Gerwin Smit. Het antwoord was ontkennend, waarop de vijf concludeerden dan wel in dat gat te willen springen. ,,We wilden het wel proberen. We komen alle vijf hier uit de buurt, uit Rouveen of Staphorst, en voor of na de training zitten we toch altijd al een beetje te ouwehoeren. Dan is het best leuk eens zoiets te doen. Hoekert wilde ons wel een beetje helpen, hij heeft de apparatuur en de kennis. In die zin maakten we een makkelijke start.’’
Inmiddels ‘staat’ de podcast wel. Ze hebben een aflevering of acht gemaakt en bouwen gestaag aan een luisterpubliek. Echte structuur zit er overigens nog niet in, bekent Smit. ,,In het begin waren we dolenthousiast en wilden we elke week wel, maar nu proberen we het om de twee weken. Soms met een gast aan tafel, da’s ook leuk om te doen. Dan gaan we zitten en lullen we wat over de koers, over dingen die spelen in het peloton, over wat we hebben gehoord. We laten via social media weten als er een nieuwe editie is, en mensen die Spotify hebben zien ‘m vanzelf verschijnen.’’
Enthousiast
Spontaan is een beetje het sleutelwoord, maar er zit ook wel een beetje een doel achter, legt Smit uit. ,,We willen toch graag mensen enthousiast maken voor de marathonsport, onder andere door veel verhalen te laten horen. Dat moet ook een beetje breed gedragen worden, wat best lastig is. Je wilt niet te diep ingaan op dingen voor de mensen die niet zo in het marathonschaatsen zitten, maar je wilt ook niet te oppervlakkig zijn.’’ De reacties zijn in ieder geval leuk, en ze merken dat steeds meer mensen graag luisteren. Smit: ,,Mijn vader is 74, schaatst ywee of drie keer per week in Thialf met andere gepensioneerden, en die hoort ze dan weleens over de Barre Beukers praten. Dat het aardig is om te horen. Dat is toch leuk.’’
De mannen zit zelf ook nog diep in de boezem van het peloton. Ronald Haasjes rijdt zelf nog in de Topdivisie, en uitgerekend in de podcast maakte hij recent nog kenbaar over te stappen van Bouwselect naar het nieuwe team van Reggeborgh. Maar juist daardoor moet hij soms ook op z’n tellen passen. Een paar verkeerde woorden over een collega en bij de volgende wedstrijd eindigt hij in de boarding. ,,Soms wil ik iets zeggen, maar denk ik ‘laat dat Gerwin maar doen’. Die staat op zaterdag toch gewoon mooi langs de zijlijn. En je komt die jongens natuurlijk altijd weer tegen in de kleedkamer. Je moet ook oppassen dat je niet heel negatief bent, dat is niet de bedoeling, maar je moet ook kunnen zeggen wat je denkt.’’
Lachen
Haasjes krijgt ook wel reacties in de kleedkamer. ,,Soms gaat het er wel over, ja. Of dan maken ze opmerkingen waaruit ik kan afleiden dat ze de podcast hebben geluisterd. De meesten kunnen er wel om lachen. Het is ook maar een beetje boerenpraat, wat ouwehoeren en wat gekkigheid, en dat vindt iedereen mooi. Er wordt al veel te veel heel serieus gepraat over sport, en dit is marathonschaatsen. Maar we kunnen merken dat het gewaardeerd wordt.’’
De mannen richten zich in ieder geval niet louter op de Topdivisie van de mannen. ,,Nee, we volgen alle wedstrijden, vinden de dames ook leuk om naar te kijken’’, vertelt Smit. ,,En ook de heren en dames Beloften. We proberen iedereen aan bod te laten komen. En natuurlijk zeggen we weleens iets, maar altijd met respect of een knipoog. Het is nooit ons doel iets of iemand af te zeiken. Gelukkig vinden de meest liefhebbers het leuk naar ons te luisteren.’’
