Ineke Dedden grootverdiener in Luleå
Ineke Dedden bracht in Luleå het damespeloton terug naar de tijden van vrouwen die ze zelf bewonderde. De tijden van Mariska Huisman en Elma de Vries, die enorm dominant konden zijn op natuurijs. Dat was Dedden nu zelf ook. Vier van de vijf koersen pakte ze op het Zweedse ijs. Ze won elke Grand Prix-wedstrijd, moest alleen het ONK aan Luna Jonkers laten. ,,Wat een week’’, verzucht Dedden.
Ze is een vrouw van weinig woorden. Ineke Dedden laat liever haar schaatsen spreken dan dat ze zelf aan het woord is. ,,Ik ben nuchter, ja’’, zegt ze zelf. ,,Ik houd niet van te veel poespas en gekke dingen. Hier kan ik gewoon lekker mijn ding doen en dat voelt goed. Ik heb echt een heel mooie week gehad.’’
Het is een prachtige paradox met die andere rijdster binnen team Palet Vastgoedonderhoud die in Luleå in de schaduw van Dedden ook succesvol was. Elsemieke van Maaren zit nooit om een woordje verlegen. Laat haar in de buurt van een microfoon, en je bent hem gewoon kwijt. Maar de twee, kamergenootjes in Luleå, vullen elkaar prachtig aan, zo bleek in Zweden opnieuw. ,,Of ik na twaalf dagen al moe ben van Ineke Dedden? Nee hoor, nooit’’, bekende Van Maaren stralend.
Ze tekende voor drie podiumplaatsen en plek twee in de eindrangschikking van de Grand Prix. Met de vier zeges van Dedden én haar zilver in het ONK een oogst om U tegen te zeggen. ,,Het is vooral mooi dat we onze sponsor Palet Vastgoedonderhoud na al die jaren nog een mooi afscheid kunnen meegeven’’, vond Dedden.
Mooier
Een afscheid dat nog mooier was dan gehoopt. Vier zeges in vijf wedstrijden verraste óók de 28-jarige Ineke Dedden. ,,Dat had ik vooraf natuurlijk echt niet gedacht. Op natuurijs win ik er meestal wel eentje, dus dat was het minimale doel dat ik mezelf had gesteld. Maar eigenlijk hoopte ik toch wel een paar keer te kunnen winnen.’’
Waar haar overmacht nu ineens vandaan komt, Dedden weet het zelf eigenlijk ook niet. ,,Ik rijd nu al negen jaar in het peloton en die ervaring speelt zeker mee, net als de tijd die je erin steekt, de trainingsuren.’’ Maar er zijn meer vrouwen die negen jaar of langer in het peloton rijden, er ook veel tijd in steken en nooit een wedstrijd winnen. Dedden lacht. ,,Da’s waar’’, geeft ze toe. ,,Het is een beetje naar mijn hand gaan staan. Alles valt nu gewoon de goede kant op.’’
De verbetering zit in een combinatie van factoren, legt ze uit. ,,Ik ben op meerdere gebieden beter geworden, kon dit seizoen in de sprint op de baan ook goed meedoen. Daar heb ik echt wel een stap gemaakt.’’
Bijzonder
Dedden schreeuwt het niet van de daken, maar de verpleegkundige uit het Heerenveense ziekenhuis Tjongerschans koestert het succes. ,,Ik vind dit heel bijzonder, terwijl ik eigenlijk vier wedstrijden lang hetzelfde doe. Na de laatste bocht voor de finish ga ik gewoon heel hard schaatsen. Voor de meeste is dat stuk te lang, maar ik kan het volhouden.’’ Haar overmacht doet denken aan de tijden van Mariska Huisman en Elma de Vries. ,,Die hebben wel veel meer prestaties geleverd, maar ik keek wel altijd tgen ze op. Mooi als ik dat ook zou kunnen, dacht ik dan.’’
Het seizoen zat er meteen op, en Ineke Dedden vond dat prima ook. ,,Nu weer terug naar kunstijs voor een wedstrijdje had voor mij zeker niet gehoeven. Het seizoen eindigen op natuurijs is top, mag van mij ook zo blijven.’’
