De meiden van Reggeborgh: Marrit Fledderus

Juist stap op juiste moment

Met een nieuw persoonlijk record op de Olympic Oval van Calgary markeerde Marrit Fledderus nog maar eens haar ontwikkeling. De Friezin neemt ook in haar tweede seizoen bij Reggeborgh flinke stappen en bevestigt daarmee wat ze eigenlijk al een tijdje wist. ,,Die overstap naar Reggeborgh kwam voor mij op exact het juiste moment.’’

De twijfels van een topsporter zijn altijd alom aanwezig. Marrit Fledderus (21) is daarop geen uitzondering. Met Reggeborgh reisde ze eind november af naar het Spaanse Denia, en ook voor Fledderus was dat de eerste keer dat ze tijdens het seizoen van het ijs af ging. En dan slaat de onzekerheid toe. ,,Het was fijn in Spanje, het was relaxed, maar op het ijs moest ik daarna wel weer even wennen. Het gevoel kwam op zich wel weer snel terug. Ik denk ook wel dat het goed is geweest.’’

Dat bleek. Want hoewel de duizend meter niet de beste was uit haar loopbaan, was haar 500 meter dan wél. Wéér een nieuw persoonlijk record. Nadat ze daar eerder in Heerenveen al zo’n drietiende vanaf had gesnoept, gingen er nu weer honderdsten vanaf. ,,Ja, het begin van het seizoen gaat heel goed’’, erkent Fledderus, die vooral in Thialf zag hoe ze het gaatje met de absolute top aan het dichten is. ,,Daar werd ik vijfde op de 500 meter, maar op slechts vier honderdste van het podium en zeven honderdste van het zilver. Dat is zó dichtbij, het scheelt helemaal niks. Vijfde is op zich prima, maar toch baalde ik toen echt wel een beetje. Aan de andere kant was die plek al boven verwachting en was de race niet vlekkeloos. Dat geeft alleen maar aan dat er meer in zit, en dat zegt wel iets over mijn niveau op dit moment. Daar haal ik ook weer nieuwe motivatie uit.’’

Progressie
Zo merkt ze in haar tweede jaar bij Reggeborgh dat er op veel vlakken progressie is. ,,Absoluut. Ik heb technisch een stap gemaakt, maar ook qua kracht en uithoudingsvermogen. En ook mentaal, dat is ook echt veel beter dan vorig seizoen. Je krijgt natuurlijk vertrouwen als je goed rijdt, maar ik heb het ook naar mijn zin in het team. Ik denk dat momenteel alles een beetje op z’n plek valt.’’ De timing van haar overstap naar de ploeg van Gerard van Velde was dan ook uitstekend, stelt Fledderus. ,,Ik heb natuurlijk eerst nog een jaar bij Henk Hospes gezeten, toen was het misschien nog te vroeg geweest, maar dit was het perfecte moment.’’

Als ze terugkijkt, heeft ze ook eigenlijk weinig moeite gehad met de overstap. ,,Ik heb eigenlijk helemaal niets als echt moeilijk ervaren. Voor mij heeft alles juist heel positief uitgepakt. Alles om me heen was beter, serieuzer en professioneler. Ik voelde me ook meteen prettig in de ploeg, dat is ook belangrijk voor een sporter. En ik presteerde meteen goed, dat scheelt ook.’’

Ze ontwikkelt zich onder de hoede van Van Velde, en sinds dit seizoen ook Dennis van der Gun. ,,Hij is nieuw bij de ploeg, maar ik heb echt heel veel aan Dennis, met al zijn ervaring. Ook als persoon past hij goed bij het team. We praten veel en kunnen ook buiten de training om gezellig ouwehoeren.’’ Het zijn niet per se praatsessies die haar ook mentaal hebben laten groeien. Dat is ook ervaring, legt Fledderus uit. ,,Hoe vaker je rijdt, hoe sterker je wordt. Ik weet inmiddels wat ik nodig heb om beter te worden, heb nu veel meer de focus op wat ik moet doen, op wat het beste is voor mij.’’

Thialf Heerenveen WCKT 500 mtr. Foto; Marrit Fledderus wint de eerste 500 mtr. - Timsimaging/Neeke Smit

Leerjaar
Het vorige seizoen was wat dat betreft nog echt een leerjaar. De rijdster uit Sint Nicolaasga kwam ook voor het eerst uit in een Worldcup. ,,Een paar keer in de B-divisie, een paar keer in de A-divisie, maar dat was allemaal nieuw. Ik moest daar heel erg aan wennen. Maar zo’n seizoen is goed voor je. Ik merk nu dat ik veel heb aan die ervaring en nu veel beter weet hoe ik daarmee moet omgaan.’’

Net als voor vrijwel alle schaatsers is ook voor Fledderus het WK Afstanden in Thialf het grote doel van het seizoen. ,,Als ik me kan plaatsen zou dat supermooi zijn. Maar dat wordt wel heel spannend, want de concurrentie is groot.’’ Die concurrentie komt met Femke Kok en Michelle de Jong voor een belangrijk deel uit de eigen ploeg. ,,Haha, dat klopt ja. Nee, dat is niet zo lastig. We zijn daar al heel erg aan gewend. Al sinds we schaatsen zijn we elkaars concurrenten. Soms is dat wel moeilijk, want je gunt het elkaar, maar je wilt toch zelf winnen. Het is even wennen geweest om daarmee om te gaan, maar ik denk dat we dat alle drie goed kunnen. We kunnen goed met elkaar opschieten, hebben ook veel aan elkaar, en ik denk dat het juist allemaal positief werkt.’’

Want de concurrentes zijn toch vooral vriendinnen, stelt Fledderus vast. ,,Femke is mijn beste vriendin, en Michelle ook. We gaan al zo lang met elkaar om. Wat wij met z’n drieën hebben, is best bijzonder, zeker nu we samen in één ploeg zitten. Laatst hadden we het daar nog over, nadat we met z’n drietjes in Thialf de teamsprint mochten rijden. Dat vonden we echt speciaal. Verder hebben we het daar eigenlijk niet zo vaak over, omdat het juist voor ons toch ook weer zo normaal is.’’