Lindsay van Zundert, kunstrijdster met dank aan de Efteling
Ze is nog jong, maar al een nieuwe topper in het toch al niet heel brede wereldje van het Nederlandse kunstrijden. Lindsay van Zundert toonde recent haar kwaliteiten in Dortmund, tijdens pas haar tweede wedstrijd bij de senioren. Haar overwinning daar maakt duidelijk dat er wellicht veel meer mogelijk is voor de Brabantse.
Corona heeft dit jaar invloed op álles, en het kunstrijden vormt geen uitzondering. Lindsay van Zundert (15) is net terug uit het Wit-Russische Minsk, waar duidelijk werd dat er een streep gaat door het Europees kampioenschap, dat in januari in Zagreb zou worden gehouden. Een teleurstelling voor Van Zundert, die haar zinnen op dat toernooi had gezet. ,,Het is allemaal heel jammer’’, verzucht ze. ,,Veel wedstrijden verdwijnen van de kalender, het NK ook al. Ik heb in januari nog wel wat gepland en kan alleen maar hopen dat het doorgaat. Er wordt in ieder geval geprobeerd in eigen land de Challenge Cup te laten doorgaan, en daarnaast komt er een bubbel voor kunstrijders en shorttrackers in Dordrecht.’’
Die sores was er eind november nog niet direct. Lindsay van Zundert kon zonder problemen afreizen naar Dortmund voor de NRW Trophy. Na de Nebelhorn Trophy in Oberstdorf pas haar tweede toernooi sinds de overstap naar de senioren. Die verandering heeft de rijdster uit Etten-Leur goed verteerd. ,,Ik vind het rijden bij de senioren niet heel anders. Natuurlijk, de junioren zijn jonger, maar het niveau verschilt niet echt. Steeds meer schaatsers zijn op jonge leeftijd al heel goed.’’
Prestatie
Haar verrichting in Dortmund onderbouwde dat gevoel. Van Zundert leverde een uitstekende prestatie. Met een vierde plaats na de korte kür en een fantastische score op de lange kür legde ze beslag op de eindzege in de NRW Autumn Trophy. ,,Terwijl ik helemaal niet naar Dortmund ging met het idee daar te gaan winnen’’, vertelt ze. ,,Ik wilde vooral proberen de benodigde punten voor het WK te halen. Op de korte kür lukte dat net niet, op de lange kür wel. Dat ik daar eerste werd en uiteindelijk ook won had ik echt niet zien aankomen, want het was best een grote wedstrijd met goede rijders.’’
Van Zundert schroefde in Dortmund haar moeilijkheidsgraad wat op. ,,Ik heb vooral veel sprongen naar achteren gemaakt, drie draaien rond. Vorig seizoen kon ik dat nog niet perfect, nu lukte het allemaal wel, waardoor mijn punten echt hoger werden. Ik verbeterde mijn persoonlijk record met meer dan 25 punten en daar was ik echt heel blij mee.’’
Niet gek in je debuutjaar bij de senioren. Dat het resultaat in Dortmund geen toeval was, bewees ze vervolgens in Minsk, waar ze half december met moeder Chantal naartoe reisde. Het ging daar, zegt Van Zundert, niet heel slecht. ,,Ik maakte een paar foutjes, gleed bij de laatste sprong op de lange kür onderuit. Desondanks werd ik daar toch nog tweede.’’
Huurschaatsjes
Grappig is dat dit er allemaal nooit van zou zijn gekomen als ze jaren geleden geen bezoekje had gebracht aan de Winterefteling. Daar stapte ze op huurschaatsjes voor het eerst een ijsbaantje op, vertelt Lindsay van Zundert. ,,Ik vond het heel leuk, wilde het blijven doen. Voor mijn zevende verjaardag kreeg ik een proefles in Breda en sindsdien ben ik doorgegaan.’’ Van Zundert pendelde door de jaren heen wat tussen Antwerpen en België en Nederland, en groeide onder diverse coaches. Nu werkt ze met het Belgische coachduo Jorik Hendrickx en Carine Herrygers, en traint ze in Eindhoven en Tilburg.
In Nederland is niemand minder dan Joan Haanappel haar steun en toeverlaat. De vrouw die in de jaren vijftig furore maakte namens Nederland maakt zich nu sterk voor talenten met haar Stichting Kunstrijden Nederland. Ook Lindsay van Zundert heeft aansluiting gevonden bij die SKN. ,,Talentvolle schaatsers worden op alle manieren gesteund. Zo is er vier keer per jaar een kamp waarvoor Joan Haanappel een buitenlandse coach inhuurt, van wie we een week lang les krijgen. Dat is allemaal gratis. Daarnaast word ik ook nog financieel geholpen met lessen en kampen. Daar ben ik heel blij mee.’’
Vriendin
Haar relatie met Haanappel is bijzonder, vertelt ze. ,,Zij is echt een vriendin voor me. Ik praat heel veel met haar, en als ik ergens mee zit kan ik altijd bellen. Joan is in veel opzichten echt een heel grote steun voor me en dat betekent veel voor me. Als zij me niet zou helpen, zou het voor mij onmogelijk worden de top te bereiken. Daarvoor is de sport gewoon te duur.’’
Die sprong naar de top kan ze nu nog steeds maken, en als het aan Van Zundert ligt gaat dat gebeuren ook. Eerste doel is het wereldkampioenschap eind maart in Stockholm. ,,Daar wil ik graag heen. Het is alleen te hopen dat ik nog de kansen krijg om me nog te plaatsen en dat het WK doorgaat, want is allemaal toch heel onzeker momenteel.’’ Verder in de toekomst staan de Spelen omcirkeld. ,,Daar droom ik echt van. Het lijkt me geweldig te kunnen meedoen.’’
Toch weet ze nog niet of ze uiteindelijk echt alléén maar wil kunstrijden. Er zijn meer ambities. ,,Ik wil graag nog studeren, wil heel graag dierenarts worden. Eerst nu maar eens mijn school afmaken, dan zien we daarna wel verder.’’