Werken aan groei bij de bronzen meisjesploeg ijshockey onder 18 jaar

Ze kregen precies waar ze voor kwamen, de Nederlandse ijshockeyploeg onder de achttien jaar. In Thialf veroverden ze een bronzen plak tijdens het WK. Dat was vooraf bezien het maximale in een veld waarin het veel te sterke China domineerde en ook Groot-Brittannië was een maatje te groot. Maar naast het resultaat was vooral ook het leerproces belangrijk, stelde bondscoach Rick van Haren.

De tribunes in de ijshockeyhal van Thialf stromen snel leeg als de Nederlandse en Britse meiden hun onderlinge duel hebben uitgevochten. Oranje was het sluitstuk van deze avond in een toernooi waarin de ploeg uiteindelijk vijf keer op het ijs verscheen. Drie overwinningen waren voldoende om aan het einde van de rit een bronzen plak op te halen.

Rick van Haren staat tevreden langs de kant. De pas 28-jarige bondscoach, die zelf nog in de eredivisie speelt bij de Sweetlake Panters Zoetermeer, maakt aan het einde van de rit een positieve balans op, die duidelijk verder gaat dan eremetaal. ,,Het is voor de meiden een hele ervaring om voor je land te spelen. Dat ze hier anderhalve week samen zijn met één grote groep, is een meerwaarde. Allemaal dames onder achttien jaar, maar daar zitten speelsters tussen die bijna achttien worden tot veertienjarigen. Dat verschil is gigantisch. Dat maakt wel dat speelsters die wat ouder zijn de kar moeten trekken, terwijl de jongeren die net komen kijken de ervaring van hun leven krijgen.’’

Bondscoach Rick van Haren: ,, IJshockey komt langzaam meer op de kaart in Nederland, maar er zijn nog steeds weinig meiden die ijshockey spelen.’’ (Foto Peter Majolee) 

Van Haren en zijn in totaal achtkoppige staf zijn bezig aan hun eerste seizoen, en ze hebben de intentie dat nog even vol te houden. Want er moet gebouwd worden. ,,IJshockey komt langzaam meer op de kaart in Nederland, maar er zijn nog steeds weinig meiden die ijshockey spelen.’’ Op de longlist staan ongeveer veertig tot zestig namen, legt hij uit. ,,Maar daar moeten we nu twee teams uit samenstellen, want er is ook een ploeg naar de Olympische Jeugdwinterspelen. Dan wordt het dus meteen heel lastig.’’

Een echte competitie voor de meisjes in deze leeftijdsgroep is er nog niet. Daar wordt wel aan gewerkt, maar wanneer dat succesvol is, is nog niet te zeggen. Tot die tijd spelen deze meiden mee met jongensteams. ,,Aan de ene kant goed voor de ontwikkeling’’, vindt Van Haren. ,,Het gaat allemaal wat snelle en ze moeten echt aanhaken. Aan de andere kant is het zo dat sommige teams er op belangrijke momenten toch voor kiezen eerder jongens naar voren te schuiven, en niet de meiden. Dat merken we hier. De wedstrijd tegen Letland ging naar overtime en penaltyshots. Dan slaat de stress wel toe, gewoon omdat ze dat niet gewend zijn omdat ze bij hun club zelden in zo’n situatie komen.’’

Bundesliga

Dat probleem heeft Marit van der Glas niet. De captain van Oranje, die tijdens het WK haar achttiende verjaardag vierde, zoekt de competitie al over de grens. ,,Ik speel bij Amsterdam en doe nu voor het eerst mee in de Duitse Bundesliga. Dat is pittig, maar geeft me wel de kans met heel goede meiden te spelen, dus dat is wel heel leuk.’’ Amsterdam is de enige buitenlandse ploeg in de verder volledig Duitse competitie. ,,Het niveau is hoog, zeker in vergelijking met de vrouwencompetitie in Nederland. De eredivisie en de BeNeLiga zitten er nog wel boven, maar dat zij natuurlijk ook mannen.’’

De Bundesliga is voor Van der Glas een uitstekende leerschool. Ze wordt er fysiek sterker van, maar merkt ook in technisch opzicht haar vooruitgang. ,,Ik merk dat ik veel sneller kan handelen. Die meiden spelen gewoon ontzettend snel en daar word je dan in meegenomen. Alles gaat een tandje sneller en een tandje harder.’’

Interesse

De speelster uit Leiden stapte op haar veertiende over vanuit het veldhockey. Een overgang die ze niet vaak ziet, maar Van der Glas merkt wel dat de interesse groeit. ,,IJshockey voor meiden is nog niet echt heel groot, maar we zien wel dat het groeit. Er is nu ook best heel veel jeugd, dat is mooi.’’ In haar eigen omgeving bespeurt ze ook dat meiden interesse hebben. ,,Vooral omdat het best een extreme sport is. Maar de meeste meiden weten er heel weinig vanaf.’’

Vanuit IJshockey Nederland wordt de sport voor meiden ook gestimuleerd. Zo is er inmiddels de Girls Only Tour. ,,Daarmee gaan we de ijsbanen langs’’, vertelt Van Haren. ,,Meiden die al op ijshockey zitten mogen die dag meedoen en anderen krijgen de gelegenheid om eens te proeven van de sport. Ervaren hoe het is om op het ijs te staan, hoe leuk ze het vinden. En misschien blijven ze dan wel. En het zijn die dag echt alleen maar meisjes, geen jongens.’’

Maar Van Haren beseft ook dat er nog wel wat haken en ogen zijn. ,,IJshockey is een redelijk dure sport. Je stick, je schaatsen, je hele uitrusting. Dan snel ik wel dat een meisje zegt dat ze liever gaat voetballen. Of tennis, of hockey. Maar begrijp me niet verkeerd, ik wil heel graag dat er meer meiden naar deze sport komen. Want uiteindelijk zijn we allemaal een keer op het ijs gestapt en hebben we gedacht ’dit is de sport’.’’