Sjoerd den Hertog rijdt zichzelf in een mooi rijtje

Als je cirkels daadwerkelijk rond kunt maken, dan deed Sjoerd den Hertog dat op de slotavond van de marathoncompetitie. In Den Haag was hij terug op de plek waar het voor hem ooit allemaal begon. ,,Ik was lid van Schaatsclub Gouda en het jeugdschaatsen deden we hier in De Uithof, terwijl we voor de wedstrijden naar Utrecht gingen’’, vertelt Den Hertog. ,,Maar ik ben hier begonnen, op het binnenbaantje. Met de bus naar Den Haag, onderweg een filmpje kijken van Mister Bean. Ik denk dat ik een jaar of negen was, maar dat waren geweldige dagen.’’

En nu beleefde hij een geweldige avond in De Uithof. Dat de dagzege belandde bij Evert Hoolwerf kon de pret niet drukken. Den Hertog sleepte voor de derde keer de Marathon Cup binnen, dáár was het om te doen. ,,Dat ik dat hier in Den Haag doe, is best bijzonder. En ik vind het ook leuk dat zoveel mensen de weg naar de baan hebben gevonden. Na alle ellende in lege hallen is dit heel welkom.’’ Het rijden zonder publiek was voor alle marathonschaatsers een domper, en Den Hertog was geen uitzondering. ,,Als je eenmaal de wedstrijd rijdt, dan zit je gewoon in die wedstrijd. Maar je krijgt toch een beetje het regiomarathon zondagavondgevoel. Dan is dit een stuk leuker.’’

Onervaren

In een seizoen waarin op dat front plezier werd weggenomen, beleefde Sjoerd den Hertog toch voldoende leuks. ,,Zeker met het team. Als ploeg zijn we nog hartstikke onervaren, moesten we een beetje onderaan beginnen met de basisdingen. Dan gaan er dingen fout, maar ook dingen goed. Het was leuk daarin bij mijn ploeggenoten, maar ook bij mezelf de groei te zien. Ik ben wat meer ervaren, maar moest ook een andere rol pakken, meer coachen. Dat zijn ook leuke dingen om mee bezig te zijn.’’

In die situatie, met een ploeg die afscheid had moeten nemen van de ervaren toppers Bob de Vries en Arjan Stroetinga, terwijl Jorrit Bergsma prioriteit gaf aan zijn olympische seizoen, had Den hertog niet direct verwacht in Den Haag de cup te kunnen ophalen. ,,Weet je, ik wist het eigenlijk ook niet. We hadden al zó lang geen marathon gereden. Pas toen ik de eerste won, wist ik dat ik er in ieder geval goed op stond. En als ik dat een paar wedstrijden kon doen, moest ik het ook een heel seizoen kunnen volhouden voor de winst te rijden.’’

Maar Den Hertog weet als geen ander dat je om een cup te winnen ook een goed team nodig hebt. ,,Klopt, maar dat zit wel goed’’, beaamt Den Hertog. ,,We hebben ook het ploegenklassement gewonnen, dat ius een teken dat er muziek in zit. Die snelle ontwikkeling verrast me wel een beetje, want er is toch een hoop ervaring vertrokken. Aan de andere kant weet je welke trainingen we doen en welk programma we draaien. Als je goed kan schaatsen komt dat er ook wel uit. Dat blijkt nu ook. En dat is niet altijd te vangen in resultaat op zaterdagavond. Ids Bouma en Victor Ramler hebben lang niet alle wedstrijden uitgereden, maar hebben we heel goede dingen gedaan.’’ 

Trots

De cup zelf was nooit een doel voor hem. ,,Nee, niet op voorhand in ieder geval. Ik had ook al twee cups achter mijn naam staan. Maar nu ik de laatste wedstrijden zo dichtbij was, wil je hem binnenslepen ook. Ik ben er ook best trots op dat ik er nu drie heb gewonnen. Dat zijn er niet zo veel. Je hebt een rijtje met mannen die vier keer hebben gewonnen, met Co Giling, Jan Maarten Heideman, Richard van Kempen en Bob de Vries. Dat zijn namen waar ik tegenop keek toen ik een beetje in de marathon kwam. En het hoeft van mij echt niet dat mensen tegen mij opkijken, maar ik vind het zelf wel leuk om uiteindelijk in een rijtje te staan met die mensen. Dat is echt tof.’’

Den Hertog kijkt ook nog even kritisch naar zichzelf. Hij had, vindt hij, best wat meer overwinningen mogen boeken. ,,Er zijn ook wedstrijden waarin dat had gekund. Beetje pech, en ik heb zelf ook wat foutjes gemaakt, daarin moet je eerlijk zijn. Maar ik ben ook blij dat ik onderdeel ben geweest van de overwinningen van Jordy Harink en Jorrit Bergsma. De tweede plek achter Jorrit in Heerenveen is de leukste die ik heb behaald. Maar ja, er hadden wat meer eerste plekken bij mogen zitten.’’

Met Jorrit Bergsma noemt Den Hertog een man die er in een olympisch seizoen niet vaak was. Bergsma wordt gemist, stelt hij. ,,Met hem erbij heb je een onwijs wapen voor de ploeg. Dan wordt het ook voor mij wat makkelijker, want andere ploegen rijden ook heel erg op hem. En hoe meer wapens, hoe onvoorspelbaarder we zijn.’’

Volgend seizoen zal Bergsma er zonder twijfel vaker bij zijn. ,,Daar heb ik nu al zin in’’, bekent Den Hertog. ,,Maar nu dit klaar is heb ik ook zin om te rijden op natuurijs. Lekker vrijuit. En als ik iets kan terugdoen voor de jongens vind ik dat ook mooi. Daar haal ik ook plezier uit.’’